Beijing Mutianyu ( 慕田峪 ) Great Wall

4 mei,

vandaag stond de Chinese Muur op het programma. Na het ontbijt snel alles klaar maken want om 09.00 uur zou de chauffeur klaar staan om ons naar de Mutianyu Grote Muur te brengen, ten noordenoosten van Beijing. De rit is ongeveer 70 km en duurt rond de anderhalf uur. Gelukkig geen opstoppingen onderweg en idd rond 10.30 uur komen we aan bij de entree van de muur. Gelukkig niet druk en konden zo de kaartjes kopen. We hadden wat verhalen gelezen en die adviseerden de kabelbaan omhoog te nemen en vooral niet te gaan lopen.

Zo gezegd, zo gedaan. Kaartje voor de bus, kaartje voor de muur en kaartje voor de kabelbaan ( schrijf ik nu vrolijk, maar met mijn hoogtevrees kletste ik vanochtend wel anders). Ach weet je, bij de gele bergen ging het ook goed dus hahaha no problem. Aangekomen bij de kabelbaan dachten we nog dat we verkeerd stonden, deze was open en die iets verder op was een gesloten cabine!! Helaas, we moesten toch deze hebben vertelde de man. Ppfffff, nou daar gaan we dan, Si Yu en Marjan met z’n 2-en in de eerste en ik alleen erachteraan. 2 handen vast aan de stang, voeten op de beugel en strak vooruit kijken, niet bewegen vooral want dan schommelt ie misschien. Ach, achteraf toen we boven waren viel het redelijk mee, er waren geen grote hoogtes overbrugt en het was maar 550 m lengte, alleen wel steil. Maar weet je, ik wil dit niet missen dus moet je wel. Die stoere vrouwen hebben nergens last van, mazzelaars. Boven aangekomen zijn we eerst even gaan zitten en hebben we genoten van het uitzicht aan alle kanten. Eindelijk waren we er, op de Chinese Muur en dat is een geweldig iets. Het imponeert je aan alle kanten. Je voelt je klein bij zoiets groots.

De Mutianyu Muur (die wij nu bezochten) is onderdeel van de 6.000 km lange Chinese Muur. Daarnaast is er 2.232 km aan natuurlijke grenzen en er is 359 km aan verdedigingsgreppel. Totaal is de verdedigingslinie ongeveer 8.850 km lang en bedoeld om het Chinees Keizerrijk te beschermen tegen nomadische volkeren. Tijdens de Ming-dynastie ( 1368-1644) is het grootste deel van de muur tot stand gekomen. Maar het bouwen van muren ter verdediging gaat al terug tot 7 eeuwen voor Christus. Nadat Dzjengis_Khan in 1368 verdreven waren werden de muren uitgebreid en versterkt. De muur werd in 9 regio’s verdeeld met meer dan 1000 uitkijktorens en forten. Onderling werd met rooksignalen contact gehouden en er werd door de bevelhebbers rechtstreeks aan de keizer gerapporteerd. In 1644 China veroverd door de Mantsjoes, welke de Qing-dynastie stichten. Onder hun leiding werden de grenzen van China uitgebreide en verloor de muur zijn functie. De Mutianyu sectie van deze muur is waarschijnlijk al Van midden 6-de eeuw na C en in 1404 herbouwd. Het deel wat nu open is omvat 2.250 m en heeft 22 wachttorens. Veel schuine delen, veel trappen. Hoogte rond de 7,5/8 m en de breedte rond 4/5 m.

Daar liepen wij dus, minuscuul op deze grote muur. We zijn hele stijle trappen op geweest om naar een wachttoren te gaan en als je dan naar beneden keek, kon je het begin van de trap niet eens zien. Het was dus een dag genieten, traplopen en zweten ( temp was rond 28/29 graden, nog even een compliment aan Si Yu want die hoor je geen enkel moment terwijl het absoluut zwaar is ). Na bijna 2 1/2 verschrikkelijk veel gezien en gefotografeerd te hebben besloten we naar beneden te gaan. We hadden de hele dag wel kunnen blijven, maar we moesten ook weer 70 km in de spits naar huis. Om naar beneden te gaan waren er 3 opties. 1, je kon lopend gaan. 2, je kon met de stoeltjeslift. 3, je kon met de rodelbaan!! Jajaja, een roddelbaan de berg af. Si Yu wild enthousiast natuurlijk maar wie gaat er mee? Gelukkig voor mij offerde Marjan zich hiervoor op en ze verteld dat dit achteraf voor mij maar goed was. Was toch wat te eng geweest voor mij. Ik ging met de stoeltjeslift en onderweg zag ik ze achter mij van de berg gaan, al gillend (Si Yu dan) wat een stoere actie wederom van Marjan en Si Yu. Onder aangekomen zijn we nog wat souveniers gaan scoren en toen snel terug naar Beijing. Deze x duurde de tocht ongeveer 2 uur wat volgens de chauffeur nog meeviel. Bij het hotel aangekomen hebben we hem nog fooi gegeven voor een hele dag onderweg en de vriendelijkheid die hij had.

Nu lekker een biertje en dan eindelijk weer eens een lopend buffet. Si Yu verheugd zich er al heel erg lang op want nu kan ze weer alles laten maken en met haar bordje rondlopen. Ik zal de details besparen wat ze allemaal eet, maar geloof me als ik zeg dat Marjan en ik niet zoveel op kunnen en ook niet zoveel verschillende dingen proberen. Een genot om te zien als Si Yu gaat eten bij een lopend buffet. Ook aan de deze ongelofelijk mooie en ook bijzondere dag ( tis wel 1van de 7 wereldwonderen hè en die zie je niet elke dag) is alweer een einde.

Marjan heeft de plaatsnamen al ingevuld op de kaart en dat betekend dat deze rootsreis bijna aan het einde is gekomen. Morgen doen we nog een dagje Tiananmenplein, wat laatste souveniers en dan wordt het pakken en vroeg slapen. Maar dat is morgen pas, voor nu hebben we nog lekker 1 hele dag Beijing, China en daar gaan we volop van genieten.