Shanghai, wat een begin, ❤️ You

Zondag 22 april 2018

Na een heerlijke nacht slapen, lekker gedoucht in deze prachtige hotelkamer en luxe badkamer, werden we verrast met een overweldigend ontbijt en niet te tellen lekkere hapjes, warm/koud, eitjes ( nee Erik, nog geen scumbled eg) en noem maar op. Eindelijk weer eens koffie ook wat we al 2 dagen gemist hadden. Een mens kan gewoon niet zonder blijkbaar 😂. Klaar en bijgevuld om Shanghai te gaan te bezichtigen. Ons doel de the Oriëntal Pearl, radio and television tower, daarna Yuyuan Garden en wat shoppen in daar in straten met traditionele gebouwen. Best een doel zal blijken.

Slim als we zijn 😄 lieten we een taxi komen en binnen 15 minuten zaten we bij de de toren, lekker warm, lekkere zon, lekker onduidelijk allemaal. Kaartjes kopen was onderin blijkbaar en toen weer naar boven en hoppa, rij gegroeit. Uurtje wachten, Chinese tijd blijkbaar want het werd anderhalf uur. Zondag en velen Chinezen hadden ons idee gepikt om hier ook te gaan kijken. In een rij wordt het dan als vanzelf best gezellig, ze kijken/staren wel massaal, maar dat deert ons niet. Si Yu heeft er ook geen last van en Marjan en ik hebben dit eerder meegemaakt. Na de ene rij volgt de andere rij waarna we volgens “traditioneel gebruik” weer in de volgende rij belanden. Maar uiteindelijk zijn we bij de super turbo liften die ons in record snelheid naar 255 M1 hoogte brengt. Klopt, iemand heeft hoogtevrees ☝️ dus. Maar, soms moet je je ergens overheen zetten om iets vreselijks moois en indrukwekkends te gaan zien en dat bleek. 1 trap hoger kwamen op een galerij met glas om ons heen en wisten we niet naar welke kant we moesten kijken. Wat een uitzicht, wat een gebouwen, wat een hoogte. Na vele foto’s en een fles ( in de vorm van de toren natuurlijk) water als souvenier daalden we een etage af, hier was dus een galerij met een glazen vloer 😢. Si Yu zonder vrees, stapte er direct op en moest in allerlei posities ( zoals trouwens alle Chinese vrouwen ) gefotografeerd moeten worden. Liggend, zittend, hangend, wat een lef. Uiteraard heeft Marjan haar gesteund en ging erbij op de foto. De schrijver deed mee, maar heel kort en heel erg op de rand bbrrrr.  Maar wat een uitzicht en wat een mooie toren is dit.

Eerst doel bereikt en nu een taxi vinden die ons terug bracht naar de andere zijde van de rivier weer. Een doel op zich. Veel taxi’s maar waar kun je opstappen. Engels is nog geen 2-de taal zeg maar, dus uiteindelijk na een paar x vragen wees deze “politieman’ ons de andere zijde van de grote rotonde alwaar idd taxi’s vertrokken. Geen taxichauffeur spreekt Engels, leest een kaart en dus 2 taxi’s weg moeten laten rijden. Met hulp van een ‘studentachtige Chinees’ zijn we terug gekomen. Op naar het volgende doel, de tuinen van yuyuan garden. Onderweg kwamen deels door de mooie oude traditionele winkelstraat en dit bleek te veel tijd te hebben gekost. Het park ging net sluiten (18.00 uur). Jammer, heel erg jammer zelfs maar zo vroeg dicht hadden wij niet opgerekend. Dan maar wandelen en uitrusten in het naastgelegen Gucheng Park waar we volgens oude mannen en vrouwen muziek zien en horen spelen op een fluit en een Erhu. Dit instrument heeft een geschiedenis van meer dan 4000 jaar. Het is bij uitstek geschikt om emoties uit te drukken. Zoek er maar eens op, prachtig instrument. De oude mannen speelden en de vrouwen zongen hun lied. Niet modern, maar wel prachtig om dit te horen. Een mooie moment zo plotseling op een afgelegen plek in het park. Hierna op naar het hotel, voeten laten rusten en klaar maken voor de avond. Wat vliegt de tijd hier toch. 

Naast het hotel gegeten alwaar Si Yu haar eerste echte Chinese “vriendinnetje Alice” heeft ontmoet en mee gespeeld. Heerlijk om 2 grieten zo te zien dollen met elkaar. Hierna snel naar de Bund, jaja te laat voor Si Yu maar ach. Hier het schouwspel van alle verlichte gebouwen gefotografeerd en bewonderd. Wat een pracht allemaal en hoe druk het dan nog is. What a wonderfull place this can be.

Snel slapen, wekker op 05.15 uur om ons volgende avontuur te gaan beleven, de gele bergen ofwel mount Huangshan. We zijn dan eindelijk in de provincie van Si Yu aan beland, Anhui.