De tijd gaat 3027 dagen terug

Vanochtend om 4.45 uur opgestaan om de zonsopkomst te gaan meemaken op de berg. We besloten de top “beginning to believe peak” op 1680m hoogte te beklimmen. 1 van de toppen waar de zonsopkomst heel bijzonder moet zijn. De naam van de peak gaat ver terug, door hier te mediteren “ontvang” je de verlichtende energie Chi. Taoisme gebruikt dit vooral ( is ons verteld). Kortom, Marjan en Si Yu hebben de top bereikt samen over een toch wel stijl pad omhoog. Zelf sta ik al stijf als ik ze zie lopen daar, dus ik sloeg over deze keer. Het weer was mistig dus niet veel te zien, maar de heerlijke rust, stilte en vogelgezang die daar op je neerdaalt is bijzonder. Je kunt je het bijna niet voorstellen en dit bleek later ook wel. Na een uurtje daar nog wat wandelen zijn we terug gegaan naar het hotel en hebben heerlijk genoten van het ontbijt. Terug op de kamer even oogjes dicht gedaan, het reizen, vroeg op en alles rondom is toch wel vermoeiend. Hierna zijn we op pad gegaan om meer toppen te bekijken waaronder de Monkey en Lion peak die op ongeveer de zelfde hoogte liggen maar dan de andere kant op.toen we naar boven liepen hoorden we oorverdovend veel lawaai van alle Chinese groepen die een tour kregen van gidsen met een microfoon en geluidsbox bij zich. Massaal waren sommigen groepen, tis de tijd was ons al gezegd en gelukkig maar geen weekend. De peaks hadden we ( Marjan en Si Yu) al gehad, dus we konden relaxen. De mist was wat gedaald en soms kwamen er toppen te voorschijn. Niet zo mooi als de plaatjes, maar ze waren er en dus was ons doel bereikt. Rond 12 uur de koffers gehaald en via de kortste, maar wel zwaarste route terug.

Voor de statistieken, we hebben alleen vanochtend al 92 etages aan traptreden gehad en 9,3 km gewandeld. Het was overal op en neer en dat is zwaar. Si Yu is een echte bikkel want die hebben we niet gehoord, alles was fun. 

Hierna terug met de kabelbaan waar het redelijk helder was en dus veel foto’s rondom genomen. Beneden aangekomen moesten we even wachten op de gids en werd Si Yu ( wij natuurlijk ook een beetje) van alle kanten bekeken. Positief bedoeld natuurlijk want de mensen zijn vooral nieuwsgierig en willen van alles van haar weten. Ze denken vooral (zo’n 100% van de mensen) dat ze Chinees kan spreken en dat is natuurlijk niet zo. Marjan heeft met haar collega ( waarvoor onze mega dank want het komt enorm van pas) een aantal zinnen in het Chinees gemaakt en die laten we lezen. Dit wordt erg goed ontvangen daar, maar  het spreekwoord is toch “ zo koppig als een Chinees?” 🤔😂😂. Ze bleven toch nog even snel met een lach proberen wat te vragen. Erg leuk, maar als er weer een groep langskomt en iedereen kijkt en fluistert, dan is het wel eens genoeg even. Dit gebeurt zeg maar de hele dag.

Ondertussen is de gids met chauffeur aangekomen en reizen we af naar het treinstation van Huangshan vanwaar we op reis naar Hefei gaan. Deze stad doen we aan omdat we 3027 dagen geleden hier Si Yu voor de eerste x in het echt zagen. Hier is de overdracht van alle papieren geweest werd ze op 12 januari 2010 officieel onze dochter. Deze plek is dus bijzonder en we verblijven hier ook in het zelfde hotel.

Na 2 uurtjes reizen met de High-Speed trein komen we om 18.47 uur aan op het spiksplinternieuwe en erg grote station van Hefei. 4 uitgangen en je raadt het al. Verkeerde uitgang genomen dus de gids was ons zoek en wij hem. Na een uur zoeken en bellen is alles goed gekomen, snel naar het zelfde hotel, het Hilton van Hefei. Prachtig hotel, mooie lobby, koffielounche en restaurant. Hier kregen we een aangename verrassing, onze kamer was geüpgrade naar een kamer met kingsize bed en extra bed. Ppfff ik durf het bijna niet te vertellen want het is voor ons te veel en het klinkt overdreven maar toch. Si Yu heeft haar eigen kamer, met 2 kingsize 1 persoonsbedden, een eigen grote badkamer met wc en een buro + tv ( voor al haar papierwerk ), daarnaaast is de woonkamer met keuken, minibar, tv bank en fauteuils en bureau. Hierna komt de masterbedroom met een kingsize 2 persoonsbed, badkamer met bad, uiteraard een eigen buro (waarom ook niet toch 😂). Wat een oase van luxe die wij niet kennen, maar waar Si Yu enorm van geniet. En zo hoort het voor nu, we krijgen het maar dus ja. 

In het restaurant hebben we nog snel wat pasta gegeten, eindelijk weer eens een heerlijk bourgogne gedronken en zijn naar de kamer gegaan. Even in bad want hier keek ze al weken naar uit en toen snel slapen. Zo druk als ze was, zo snel viel ze ook in slaap. Deze reis geeft energie, maar kost het ook alleen anders. Morgen eindelijk lekker uitslapen, eindelijk dat lang verwachte Hefei ontbijt, eindelijk het zwembad. Wat zal ze wederom een heerlijke dag hebben en genieten van wat haar rootsreis is. 

Tot morgen Si Yu